De voorbereiding
Vijf weken samen op avontuur! Wat voor mogelijkheden en uitdagingen bied dat? We dromen er al een poos van om langer dan een “gewone” vakantie op reis te gaan. Dit jaar hebben we besloten om daar de hele basisschoolvakantie voor te gebruiken en te zien hoe ons dat als gezin bevalt. De basisschoolvakantie, die is toch zes weken? Hoor ik je denken. Dat klopt, maar het leek ons wat heftig om direct bij de start van de vakantie weg te gaan en op de laatste zondag thuis te komen om ze vervolgens de volgende dag weer op school af te leveren. Vandaar dat er ongeveer vijf weken overblijven.
Wat gaan we al die vijf weken doen? Hoe doen we dat met werk? Kunnen we zolang vrij nemen of kunnen we (deels) blijven doorwerken? Kan ons huis en onze poezen zolang alleen? Heel wat om uit te zoeken en keuzes in te maken.
Voor ons huis en onze poezen hebben we een fijne oppas gevonden, dat geeft een erg gerust gevoel. En ook weer niet. Met twee kinderen, twee katten, een hond en onszelf hebben we er inmiddels best een zooi van, dat willen we onze oppas niet aandoen. Dus we hebben heel hard gepoetst en opgeruimd in de weken voor vertrek. Ons huis is de afgelopen jaren nog nooit zo netjes geweest. Dat is een mooi bijkomend voordeel.
Ons werk vijf weken niet doen is te lang. Hoe nemen we ons werk dan mee? Fokke werkt digitaal, dus laptop mee en klaar, zou je denken. Maar een goede internetverbinding zonder datalimiet heeft hij er ook voor nodig. De wifi van thuis gaat niet zo ver, dus hoe dan wel? Starlink bied de oplossing, met een apparaat voor ontvangst + abonnement moet je overal op de wereld een goede internetverbinding hebben.
Klokken kan ik niet meenemen. Het materiaal en gereedschap om sieraden te maken past met een beetje moeite net in mijn gereedschapskoffer, dus dat kan mee. En ook mijn blog gaat mee op reis.
Mijn nicht heeft afgelopen voorjaar een huis met 1,5 hectare land gekocht in Frankrijk. Daar is een hoop te doen en we zijn er welkom.
Gaan Emelie en Tygo zich voldoende vermaken? Ik wil ze graag dingen meegeven die ze op school niet leren, maar wat zou leuk zijn? Ik vraag het ze, Emelie wil graag Frans leren en Tygo weet het nog niet. Dus ik ga op zoek naar een kindercursus Frans, dat lijkt mij ook tof, dus ook voor mezelf koop ik een cursusboek. Met Tygo vullen we een gereedschapskoffertje, want hij klust graag.
Muziek maken wil ik ook heel graag. We nemen de gitaar mee en mijn lesboekjes van vroeger. Ik heb dat wel een jaar of twintig niet meer gedaan, dus dat wordt even oefenen.
Uiteindelijk is ons huis netjes, onze spullen op orde en ingepakt en is de schoolvakantie begonnen. We zijn er klaar voor! Op maandag 22 juli om 7.15 uur vertrekken we richting de Ardennen, daar verblijven we de eerste drie nachten. De reis gaat goed, Dex slaapt bijna alleen maar in de auto, de kinderen doen het goed op een paar ontploffingen na en ook wij hebben de stemming er goed in.
De Ardennen
Waar zijn we aan begonnen? En wat doen we onszelf aan? De komende vijf weken zitten we met elkaar opgezadeld, zonder school, opvang, oppas of wat dan ook om op terug te vallen en ik word nu al gek van iedereen. Net zat Dex alles bij elkaar te joelen terwijl ik Tygo in zijn bed probeerde te krijgen waar hij nog geen zin in had. Waarom hebben we ook alweer een hond? Om de uitdaging voor onszelf nog groter te maken? Ondertussen kan ik niks vinden in de caravan. Fokke heeft alles ingepakt. Ik mocht er niets inleggen want alles moest eerst gewogen worden. Hij was bang voor een te zware caravan en dat we al onze spullen zouden moeten achterlaten bij een caravan controle onderweg. Uiteindelijk wel met een mooi resultaat, we zaten precies op het maximale gewicht en we hebben er weinig laatste paniek spullen bij in gedrukt. Dat is wel eens anders geweest, met een hoop overbodige rotzooi wat de hele vakantie niets anders deed dan in de weg liggen als gevolg.
Met dat ik dit schrijf zit ik naast Dex op een kleedje. Hij kauwt tevreden op zijn kluif. Achter ons stroomt een prachtig beekje waar de kinderen vanmiddag kreeften hebben gevangen (niet om op te eten, maar om weer vrij te laten😉) Ik heb er prachtige bergkristal achtige stenen gevonden, ik heb er een paar meegenomen, die ga ik thuis polijsten om te kijken of ze er mooier van worden. We zitten op de mooiste plek van de camping midden in de Belgische Ardennen. Ondertussen kruipt Emelie nog even bij me op schoot voor ze naar bed gaat. Het heeft toch wel wat, dit avontuur.
De Morvan
Wanneer we op de 2e camping zitten (een prachtig plekje midden in de Franse Morvan) bevliegt mij de paniek. Een blog schrijven wanneer we op reis zijn, wanneer dan? We zijn inmiddels bijna een week onderweg, nu had ik mijn eerste blogbericht intussen graag af gehad. Van 6.30 uur ’s ochtends tot 21.00 uur ’s avonds (als we geluk hebben, anders wordt het nog later) ben ik druk met de kinderen, Dex, koken, afwassen, rotzooi herorganiseren (de max aan toegestaan gewicht is 300kg, da’s nog best veel) naar de wc lopen, water halen en nog veel meer. Toen de kinderen nog naar school en de BSO gingen was het plan om onderweg te werken en te schrijven makkelijk bedacht, nu de uitvoering nog. Er zijn meer mensen die dit doen, soms een heel jaar of nog langer, hoe doen ze dat?
Toch gaat het niet slecht. Dit zijn best pittige dagen, maandag een reisdag, donderdag een reisdag en komende maandag weer. We moeten altijd even wennen aan een nieuwe plek en alles kost meer tijd, je moet uitzoeken waar je boodschappen kan doen, wat er allemaal te krijgen is, waar je de hond goed kan uitlaten, waar de wc, de afwas, water halen, afval wegbrengen en al dat soort praktische zaken uitgevoerd kunnen worden. Het is eigenlijk een heel gedoe, kamperen en onderweg zijn. Ondertussen hebben we Starlink getest en dat werkte. Fokke moet nog wel kijken of hij er ook echt mee kan werken. De kinderen hebben zelf een speeltuin gemaakt met schommel, wipwap en evenwichtsbalk van een paar lange stokken die ze in het bos hebben gevonden. Ze vermaken zich er uren mee. En jeetje, ik ben nu echt aan het schrijven, nog binnen de eerste week (het is nu zondag) dat had ik gisteren niet meer durven denken.
De eigenaar van de camping heeft daar zijn schilderatelier en wij mochten even binnen kijken. Met name Emelie vind dat erg inspirerend. Ze vond het fantastisch en ging daarna met haar eigen materiaal aan de slag om iets soortgelijks te maken. Hij werkt met bruin, zwart en wit. voor bruin gebruilt hij tectiel (dat smeer je normaal op de carrosorie van een voertuig) wat een erg bijzonder effect geeft. Na een poosje proberen zei ze “mama het lukt me niet, mijn kwast gaat steeds weer naar kleur in plaats van zwart”. Heel mooi vond ik dat, zo ontdekt ze wat er wel en niet bij haar past.
Morgen gaat onze reis verder naar Susan, mijn nicht, ruim 400 kilometer hiervandaan. Om een paar weken mee te reizen in haar avontuur om een oud huis met 1,5 hectare grond om te toveren tot een paradijs met voedselbos, groenteteelt en nog veel meer. Ik ben heel benieuwd naar de plek en naar hoe het ons daar zal vergaan. Daar vertel ik je over in mijn volgende blogbericht.
Lees meer berichten
Wat is oorspronkelijk wonen en leven?
Deze vraag houdt me al een poosje bezig. Na mijn zoektocht naar de hunebedbouwers (zie mijn vorige blogbericht) kwam ik de NPO serie ‘het verhaal van Nederland’ tegen. De eerste aflevering gaat over de prehistorie. De serie kent ook een podcast, en met name de...
De hunebedbouwers
Aangezien ik in Drenthe woon kom ik regelmatig een hunebed tegen. Ik zag daarin altijd enkel een bult stenen van vroeger en besteedde er verder niet veel aandacht aan. Tot ik er laatst met andere ogen naar ging kijken. Ik vind het eigenlijk best wel knap, zulke dikke...
Off-grid wonen en leven
De vraag hoe het is om off-grid te wonen en te leven houdt me bezig. Het idee om volledig los van het systeem te wonen en te leven lijkt me fantastisch! Of het ook fantastisch is, dat weet ik (nog) niet. Ik wil het wel graag weten. Off-grid wonen betekent dat je niet...
6 Comments
6 Reacties
Een reactie versturen
Mis nooit een nieuw blog bericht
Schrijf je in voor de nieuwsbrief. Dan hoor je het als eerste wanneer er een nieuw blogbericht is of nieuwe natuur sieraden.
Hoi Anke, wat leuk om deze blog te lezen! Heerlijk dat je zo vrij schrijft over je ervaringen van dit mooie avontuur wat jullie gewoon doen nu!
Ik ga je volgen :). Liefs Mirjam
Hoi Mirjam,
Dankjewel voor je lieve reactie!
Liefs Anke
Super leuke blog Anke! Stoer dat jullie als gezin dit avontuur aangaan, ik ga het zeker volgen!
Groetjes, Karin
Hoi Karin,
Dankjewel voor je mooie reactie! Leuk dat je me gaat volgen.
Groetjes Anke
Wat een geweldig avontuur en wat schrijf jij boeiend eerlijk en vrij.
Het voelt net of Ik met jullie mee reis.
De eerste wennings periode is voorbij met de onzekerheid voor de komende dagen en weken.
Ik kan me dat helemaal voostellen.
Maar het begint nu een geweldig reis met verassingen en nieuwe ervaringen te worden.
Ik wacht met belangstling naar het vervolg verhaal.
Hoi Davina,
Dankjewel voor je mooie reactie!
Liefs Anke