Regelmatig wanneer ik een vuursteen zie liggen pak ik hem op. Het valt me op hoe mooi deze stenen zijn wanneer ik ze goed bekijk, de verschillende kleuren, vaak iets doorzichtig en ze voelen fijn aan. Tegelijkertijd vraag ik me af wat deze steen allemaal heeft meegemaakt. Dat blijkt heel veel te zijn.
Heel, heel, heel lang geleden, toen er nog dinosauriërs op onze wereld leefden, ontstond vuursteen. Dat was in de krijtperiode, 245 tot 66 miljoen jaar terug in de geschiedenis van de aarde.
Tijdens de Krijtperiode was een groot deel van Europa, waaronder Nederland bedekt met een ondiepe tropische zee. Gedurende miljoenen jaren hebben de schelpen en schalen van zeediertjes dikke lagen krijt gevormd. In holtes in die lagen krijt heeft zich veel vuursteen gevormd. Vuursteen ontstaat wanneer kiezelzuur neerslaat in kalkafzettingen en kiezelzuur is afkomstig van skeletten van organismen.
Lange tijd is vuursteen voor ons een belangrijk materiaal geweest waaruit we onze werktuigen maakten. De oudste vuurstenen werktuigen in Nederland gevonden, zijn ruim 300.000 jaar oud. Tot de bronstijd, 4000 jaar geleden maakten we er veel gereedschappen mee. Niet alleen gereedschap, ook vuur, vandaar de naam vuursteen.
De eerste mijnen werden er zelfs voor gegraven in Zuid-Limburg, zo graag wilden we deze stenen hebben. Het graven naar vuursteen had nog een reden, net opgegraven vuursteen is makkelijker te bewerken dan vuursteen die al een poosje in de open lucht ligt. Dat heeft te maken met gebonden water in de steen, dat dampt eruit wanneer het in de open lucht ligt.
De vuurstenen die ik in mijn eigen omgeving in Drenthe vind zijn hier naartoe gekomen in de voorlaatste ijstijd zo’n 150.000 jaar geleden. Dezelfde ijstijd als die waarbij de hunebedstenen naar Drenthe zijn gekomen.
Nu ik dit weet bekijk ik deze steen anders. Een steen van vele miljoenen jaren oud die in deze vorm op aarde was toen er dinosauriërs rondliepen! En vervolgens honderd duizenden jaren een hele belangrijke functie voor ons hebben gehad als gereedschap.
Het lijkt mij heel tof om er een sieraad van te maken. Zou dat kunnen? Bewerk ik hem dan zoals ze dat vroeger deden? Of kijk ik wat ik kan met de middelen die ik nu tot mijn beschikking heb?
Kan ik dat eigenlijk wel doen, een steen van miljoenen jaren oud van vorm veranderen? En wat nou als ik per ongeluk een werktuig van 100.000 jaar oud van vorm verander? Van alle voorbeelden die ik voorbij heb zien komen vind ik de meeste werktuigen lastig te herkennen.
Ik bekijk de steen nog eens goed en neem een besluit, ik ga hier een sieraad van maken met de kennis en middelen die ik nu heb en ik heb daar veel zin in.
De bewerking is niet eenvoudig, de steen is erg hard (7 op de hardheidschaal van Mohs) met de slijpstenen die ik heb, schuurpapier en een heleboel geduld kom ik tot een resultaat waar ik blij van word. Nadat ik de steen polijst ben ik helemaal enthousiast, hij glanst prachtig en de verschillende kleuren komen heel mooi naar voren. Ik wil er een gaatje inboren voor een oogje, maar dat lukt zelfs met een diamantboortje niet. Na verschillende tests is het gelukt van zilverdraad een oogje in combinatie met een houdertje te maken waar ik de vuursteen in lijm.
Volgens verschillende bronnen zou de vuursteen een fijne aardende werking hebben en zo voelt hij ook. Ik wordt heel blij van dit nieuwe sieraad! Een prachtsteen van eigen bodem met een fantastisch verhaal.
Lees meer berichten
Anke’s atelier op reis, deel 4
De Morvan Na een dag in de auto komen we aan op onze camping in de Morvan. Een prachtig plekje aan het water en de temperatuur is heerlijk. ’s Avonds is er livemuziek, daar gaan we natuurlijk even kijken. Maar eest moet Tygo onder de douche, dat is naast de muziek,...
Anke’s atelier op reis, deel 3
Verkoeling bij de kust De temperatuur loopt weer op en het lijkt ons wel wat om verkoeling te zoeken bij de kust. Het is wel 2,5 uur rijden, maar dat hebben we ervoor over om lekker in de zee te kunnen springen, dus we besluiten te gaan. Na een lange rit komen we aan...
Anke’s atelier op reis, deel 2
De aankomst bij 37 graden Wat een timing, we komen precies op het heetste moment van een hittegolf aan bij Susan, het is 37 graden en het voelt als 50. We zijn niet gewent aan deze temperaturen en er ook niet geschikt voor. Onze hersens werken dan nauwelijks meer,...
0 Comments
Mis nooit een nieuw blog bericht
Schrijf je in voor de nieuwsbrief. Dan hoor je het als eerste wanneer er een nieuw blogbericht is of nieuwe natuur sieraden.
0 reacties